Monday, April 19, 2010

abundancia de tunas







normaal ben ik niet zo voor fruit, vind het vaak te zoet. maar sinds de ontdekking van organische tunas, op de boerderij in Checa, is dat wel veranderd en heb ik de tuna of cactusvrucht officieel uitgeroepen tot mijn favoriete vrucht!

met z'n delicate bloem-aroma, een ideale dorstlesser en ultieme verfrissing...
Roman, the guy of the farm, wou ons niet laten vertrekken zonder ons eerst volledig te hebben ondergedompeld in de tuna-magie. kist na kist werd aangedragen, en het was, ja, alsof we niet konden stoppen met ervan te eten... intussen vertelde hij over de weldaden ervan (familie vd aloe vera, dus veel collageen etc, heel weldadig voor huid en andere organen...) en konden we ook de andere schatten in zijn finca bewonderen: tomates de arbol (boomtomaat), lucuma, allerhande besjes, jicama, ...

op een bepaald moment kon ik mij niet inhouden en plukte ik samen met Intitje een tuna vers vd cactus, eentje die er uitzag als had ie geen stekeltjes en precies rijp om door ons te worden ontdaan van zijn basis. maar ai, daar hebben we ons serieus aan mispakt. gelukkig had iemand van Zapallo Verde, het collectief dat de trip organiseerde, een grote pincet mee, waarmee we de vrijwel onzichtbare ultra fijne stekeltjes die er wel degelijk opzaten - te elimineren. een onverantwoorde moeder, zo voelde ik mij wel even, bij het aanzicht van de stekeltjes-schade in de handjes tot aan het buikje van mijn kleine schat. later legde Roman uit hoe hij met ruwe zwarte plastieken handschoenen de tunas een voor een ontstekelt, door er hard over te wrijven, onder stromend water...




daarna een heerlijke pot luck - iedereen had iets zelfgemaakt meegebracht - waar ik mij tegoed heb gedaan aan onze quinoa-tabouli, en green salad, maar vooral ook aan een heerlijke lasagna... oops ... echt heerlijk! ;-)

Sunday, February 28, 2010

el plato suerte 2



onze tweede "raw pot luck" was een succes! hoewel op een heel andere manier dan de eerste. nu waren er 5 personen, en geen 15, maar de interactie met hen was daardoor veel intenser en we hebben meer kunnen echt delen met elkaar, dat gevoel heb ik toch.

na ons tegoed te hebben gedaan aan de overheerlijke marinara pizza (receptje van Renée Loux Underkoffler) met macadamia-ricotta, een paar salades, sprouts, no-bean hummus, flax seed crackers, turmeric trail mix (amandelen, zonnebloempitten en pompoenpitten met zout, kurkuma en curry) en druiven en mandarijnen en een "deliciosisima" torta de fresas als dessert... hadden onze gasten zin in MEER. Ze wouden graag weten hoe je een life-food soep maakte. want dat is natuurlijk wat moeilijk om voor te stellen voor Ecuatorianen, die traditioneel, buiten de ceviche, enkel warme groentesoepen kennen... dus hebben we onze vitamix aan het werk gezet, en de gasten zelf ook, en hebben we op een mum van tijd een gazpacho tevoorschijn getoverd. vond iedreen heel lekker. en toen wouden ze NOG... en toen hebben we amandelmelk gemaakt. ik moet zelf zeggen dat deze mij zelden zo goed heeft gesmaakt als nu. dus ik deel ook met jullie heel graag het simpele receptje:

voor 1,5 C amandelmelk:

1/2 C amandelen (nacht laten weken in water)
1 1/2 C water
1/3 vanilleboon
snuifje zout

> laten blenden, afhankelijk van hoeveel gusto je blender heeft, tot twee minuten, tot alles verpulverd en opgelost tot fluweelzacht wit drankje
> zeven, amandelpulp kan je apart houden voor later te gebruiken in een cracker ofzo



wat betreft mijn Phase 1: officieel in Day 12.
Echter...
Vrijdagavond om werkweek af te sluiten in het lekker Libanees restaurant "Baalbek" gaan eten. Voor mijzelf tabouli besteld en gamush (of was het damush?), respectievelijk bestaande uit komkommers, tomaat, peterselie, infinitesimale graankorreltjes, citroensap en sla aangemaakt met look en olijfolie. Maar voor de anderen: humus, baba ganush (de niet te weerstane geroosterde auberginepuree), het typische ronde pita-brood, vers uit oven, een egyptische bonen-puree, yoghurt met komkommertjes en wat falafeltjes... en dan twee libanese dessertjes, eentje met dadelpuree vanbinnen, de andere op basis van pistacchio en honingdraad.
Met veel smaak dus ook wat van die andere hapjes gegeten, wat dacht je? ;-)
Bedenk mij dat voor mij de hoofdreden om rauw te gaan het verrassend verfijnd culinaire aspect was.
ik ben nog altijd diezelfde genieter, die graag nieuwe smaken, en verschillende variaties van favoriete recepten uitprobeer... maar die overtuigd is geraakt door de vele gezondheidsvoordelen en planetaire voordelen en bovenal de "common sense" (ook al klinkt dat waarschijnlijk heel gek voor mensen op een 'normaal' westers dieet, op basis van dierlijke proteinen, en misschien zelfs ook voor veel vegetariërs) van een life-food dieet. in een volgende bijdrage wil ik het graag uitgebreider hebben over het "common sense" aspect.
dus ja, ietsje afgeweken van mijn missie en doel van tot pasen (oops) op het Phase 1 programma te blijven van M.D. Gabriel Cousens. en vandaag met een stuk aardbeitaart, en wat druivenpitten (ongelooflijke bron van anti-oxydanten, oa. pycnogenol) met soms de druiven er nog aan, ook niet echt "consequent" geweest. Maar goed: totaal: ik voel me fantastisch!
het was een heel mooie dag, het deel-element is echt wel heel belangrijk metk ik nu. kunnen delen met anderen. een van de gouden tips van Victoria Boutenko (12 Steps to Raw Foods - How to End your Dependency on Cooked Food)voor iedereen die zelf wil beginnen met life-food: sluit je aan bij een plaatselijke raw pot luck, en als die er niet is: begin er zelf een!



Een van de gasten had bij al de gerechten die we serveerden, inclusief de glaasjes gazpacho en de almond drink zo de prijzen al in haar hoofd (resp. 5 USD en 2 USD), de prijzen die ze ervoor ging vragen in haar Life-food restaurant hier in Quito! Zou in elk geval meer dan fantastisch zijn als dat er zou komen! Ze leek heel overtuigd en zei dat ze als een van vele vrouwen, rond de veertig, vijftig, op zoek was naar net dat soort eten... en dat mensen bereid waren daarvoor te betalen! Ze zei dat iedereen hier eens die leeftijd bereikt wel ziek is aant een oft ander.

Met deze tweede editie van de "plato suerte" (geluksmenu, letterlijk vertaald, en toespeling op "plato fuerte", hoofdmaaltijd) hebben we denk ik in elk geval een paar trouwe participanten geschaard. of gescharreld. 't is eigenlijk nog altijd niet ons echte "doelpubliek", maar gewoon mensen die we kennen en waarvan we denken dat ze ervoor openstaan en dat ze er iets aan zouden kunnen hebben. tegen volgende keer proberen op wat meer strategische punten wat informatie achter te laten...
zo, that was it!

dikke kussen en tot de volgende!!

sarita cruditariana

Thursday, February 25, 2010

Day 8

Day 8 on Cousens Phase 1 program - basically om mijn slippertjes van de laatste weken/maanden te doen vergeten en ook... om nog es te zien wat de basis is van een gezond, helend life-food dieet. En op basis daarvan te kunnen experimenteren.

Ik voel me heel goed. Mis eigenlijk niets - zeker geen gekookt eten - zeker geen pizza - waar mijn huisgenoten, vooral de kleinste - nogal verknocht aan blijken. Soms wel gewoon een beetje verveeld, leeg gevoel, als ik aan mijn volgende maaltijd denk, maar dit zet mij tegelijkertijd aan tot creativiteit om met de beperkte lijst ingrediënten toch lekkere dingen te maken. Net lijnzaadcrackers in de droogoven gezet (gewoon 2 cups lijnzaad gemengd met rode paprika, koriander, zongedroogde tomaatjes, look... in food-processor - en op "teflex sheet" uitgesmeerd). Ruikt alvast heerlijk!

Nu schrijft Dr. Cousens in zijn Phase 1 program bijvoorbeeld geen wortels voor en heb ik vorig weekend een glas wortelsap gedronken op "Feria Agroecologica" in Carolinapark... na het lopen, mijn water was al op en er was weinig alternatief / ik hou helemaal niet van plastieken-flesjes water, en de andere op de feria (markt) beschikbare drankjes waren chichas (gefermenteerde drank op basis van mais) of andere traditionele nogal zoete drinks. Wortels behoren tot Phase 1.5, aangeraden voor mensen met een "mild to moderate mycosis" of om op over te schakelen nadat je lang genoeg op Phase 1 hebt gezeten.

Ook geen chocolade natuurlijk! Net nu we hier de lekkerste chocolade ooit gevonden hebben - volledig gemaakt in Ecuador en... 100 % RAUW! Hiep hiep hoera!



Enfin, ik beperk me tot 1 blokje per dag... ;-)

Ik blijf helemaal af van de sojasaus en de andere gefermenteerde producten, van al het fruit behalve citroen, eet veel sla en drink elke dag een vers gemaakte green juice, meestal met selder, komkommer en spinazie/snijbiet en wat gember.

Mij ook aangesloten bij Cafe Gratitude's Juice-club! Bedoeling is elke eerste week vd maand samen - dus met de cafe-gratitude web-community - te "juice-feasten" (dus enkel vloeibaar voedsel, best zoveel mogelijk groentesapjes en-soepjes, maar amandelmelk kan bvb. ook - aangezoet met stukje vanille of wat kaneel). Vandaag kreeg ik eerste oppeppende post van Terces, oprichtster van Cafe Gratitude en van de juice-club. Leuk. Looking forward to it. /voor link zie opzij van deze blog

Maar eerst: onze tweede pot luck in Quito! Deze zondag, laatste dag vd maand. In ons huisje. Men zegge het voort...

Wednesday, February 17, 2010

Phase 1 Day 1


Allright.
Besloten weer helemaal puur te gaan en het Phase 1-dieet te volgen, voorgeschreven door Gabriel Cousens, M.D., in zijn Rainbow Green Life-Food Cuisine. Voor mensen om van acute aandoeningen af te raken. Grootste verschil met gewoon, raw vegan diet: geen suikers! Van fruit enkel citroen, van zoetmiddelen enkel stevia en kokospulp. Zou de snelste manier zij om het 'sluggish' bloed, eigen aan mensen op een standaard dieet van gekookt voedsel, te zuiveren van patogene mycotoxines (als ik het goed begrepen heb tenminste) - en om mensen op een life-food dieet die tijdelijk zijn ontspoord weer op de goeie trein te krijgen.
Vandaag aswoensdag, niet? Traditioneel de eerste dag van de vasten…
Mensen lopen hier rond met asse op hun hoofd. Zo ver gaat het bij mij niet ;-)
Mij gewapend met schriftje waarin ik op voorhand plan wát te eten en een paar vannacht gedehydrateerde snacks. De green juice in de voormiddag (selder, komkommer, blad snijbiet, aloe vera) heeft zeker geholpen mij volledig nourished te voelen. Vanmiddag ook een heel copieuze "under the sea"-salad gegeten, op basis van dulse- en kombu-zeewier, gemarineerd in flax- en sesamolie, met gember en look.
Maar jawel hoor, de cravings naar zoet kwamen toch opzetten na de middag, wanneer ik normaal graag nog een glas cacao smoothie drink, of wat rauwe chocola tot mij neem. Enfin, vandaag dus niet. Bij mij niet zozeer een acute aandoening, maar gewoon zin om er weer volledig voor te gaan en te zien waarheen het mij leidt.
Qua gezondheid heeft het overschakelen op een dieet van meer dan 90 procent life-food ongetwijfeld een revolutie ontketend in mij. In deze bijna drie jaar geen griep meer gehad of geen enkele andere aandoening waardoor ik meer dan 1 dag in bed heb moeten steken. Terwijl de jaren ervoor ik gemiddeld twee x griep had die makkelijk twee weken duurde. Ook veel minder krampen bij de maandelijkse toestanden, een zuiverdere huid, om maar een paar dingen te noemen… Naast meer energie en helderder denken. En meer stamina en uithouding bij het sporten en bij fysieke inspanningen in het algemeen! Vandaar mijn nieuwsgierigheid naar een nog rigoureuzer life-food dieet... Ook omdat ik mij realizeer dat er de laatste tijd toch wel veel suikers in mijn dieet zijn beland, die hoe puur en rauw ook, toch wel de PH van mijn bloed weer doen overhellen.
Deze ochtend wel moeten toekijken hoe mijn huisgenoten de rest van de "Blackforest Chocolate Ceesecake" van gisteren opsmulden en nu moet ik mij wapenen tegen de heerlijke geuren die uit de dehydrator opwellen, waarin Tom framboos-granola aant maken is.
Beste wat ik kan doen: int moment leven, zeker, dag per dag! En dankbaar zijn voor alle heerlijke chocolade, bananen, mango's, rauwe desserts allerhande waar ik de laatste maanden van heb kunnen genieten!

Día del amor y amistad



dehydrating tomatoes on the roof




Friday, February 5, 2010

kuren

Hello,

de korte "liquid fast" van bijna vijf dagen zit erop!
het was heel smooth...
lag waarschijnlijk voor groot deel aan de heerlijke cacao en green smoothies, waarmee we de vasten-dagen konden inzetten. gevolgd door soepjes, electrolyte limonades, meer smoothies... gewoon geen vast voedsel. Easy. Een grotere uitdaging zal zijn een "juice fEast", zoals ze dat noemen, met enkel juices, en vooral veel green juice (van groene blaadjes dus). Misschien begin volgende maand... In elk geval vandaag, de laatste dag voel ik mij heel goed. Helder. En weer vastbesloten er rauw tegenaan te gaan. Geen compromissen meer...
So tired of being sick, of not feeling 100 % (zoals na het hervallen in gekookt voedsel, zoals aan de zee en de laaste dagen in Quito met Toms ouders)! Zo gemakkelijk om het te verantwoorden - laat mij niet te extreem doen, het belangrijkste is dat ik vegan eet - maar zelfs dat... die goesting om dan toch eens te proeven van een traditionele tiramisu in een Italiaans restaurant bijvoorbeeld, en dan vast te stellen dat ie helemaal anders smaakt en tja een stuk minder 'levend' - hoe kan ik het anders zeggen? - dan de rauwe variant (zie twee blogs terug). En daarna dat heavy gevoel in de buik... en de dag erna... het witte beslag op de tong, puistjes, slijmen... heb ik het er nog voor over? vandaag dacht ik heel helder: NEE. We gaan ervoor, weer 100 %...! Ik hou jullie op de hoogte...

citaat van Matt Amsden (Rawvolution) versterkte mij helemaal in mijn nieuw herwonnen enthousiasme:
your body is your temple. once your temple is clear and pure, there is space for divinity, insight and virtue to reside...

een andere kuur die ik eind vorige maand heb ingezet is de 21 dagen niet klagen - kuur. Ook de moeite! Vooral de eerste dagen viel het zwaar, en moest ik soms inwendig wat verwerken, herkauwen en vooral herformuleren, om niet af te glijden in het "klagen". Zo algemeen aanvaard, maar geef toe, zo jammer. Inwendig klaag ik dus nog soms, maar ik word er mij steeds meer van bewust en probeer de dingen dan te herformuleren, en dat lukt meestal wel, en er een positieve wending aan te geven. Het is heel fijn te zien dat het mogelijk is dat te controleren en er niet mee naar buiten te hoeven komen. De negatieve gedachten de pas afsnijden dus, voor ze buiten mij nog meer kwaad aanrichten. Geeft gevoel van vrijheid. En het niet te horen rondom jou (Tom doet dezelfde kuur ;-) is helemaal zalig. Ik zit in de helft. Nog 10 dagen te gaan.


-foto van gesproute rode quinoa-

verder: onze eerste rauwe pot luck, afgelopen zondag, was een succes: zo'n 15 man, en handvol kids! Het thema was "los brotes / germinados", ja inderdaad, kiempjes / scheutjes (of zoals wij ze hier noemen: sprouts). had wat verschillende sprouts (rijst, gierst, gerst, venkelzaad, alfalfa, groene soja, kikkererwt, tarwe...) een paar dagen op voorhand in gang gezet en die hadden allemaal mooi gekiemd voor de gelegenheid. in herbruikte glazen bokaaltjes met daarop een plakker met datum en tijdstip van hun 'activatie' stonden ze te blinken in onze betonnen schappen. Was een fijn gezelschap, en iedereen, ook de meest hard core macrobioten die we hadden uitgenodigd, had iets rauw meegebracht. Tom had een spagetti met marinarasaus gemaakt die veel succes had, en verder hadden we natuurlijke limonade en een grote kom gesproute quinoa voorzien. Die quinoa oogstte veel aanhang, gek genoeg, zonder iets van saus of niets. verder veel salades natuurlijk, en twee gazpachos. ik had een citroentaart voorzien, maar daar was iets mis mee gegaan (werd niet stijf o.a.), dus die hebben we wijselijk in de frigo laten zitten...
voor fotos zie http://elplatosuerte.blogspot.com/

Ook een "theoretische presentatie" uit mouw geschud, op basis van "ces étonnantes graines germées" van Max Labbé, een boekje dat een collega mij had uitgeleend, waarbij wat gezondheidsaspecten, een tabel met de verschillende vitamines die per sprout geleverd worden, wat geschiedenis etc, in de verf gezet werden. was heel leuk allemaal! En goeie respons. Bedoeling is elke laatste zondag vd maand de raw potluck of "plato suerte" te houden, telkens met ander thema.

Zo, ... wordt vervolgd ...
***