el plato suerte 2

onze tweede "raw pot luck" was een succes! hoewel op een heel andere manier dan de eerste. nu waren er 5 personen, en geen 15, maar de interactie met hen was daardoor veel intenser en we hebben meer kunnen echt delen met elkaar, dat gevoel heb ik toch.

na ons tegoed te hebben gedaan aan de overheerlijke marinara pizza (receptje van Renée Loux Underkoffler) met macadamia-ricotta, een paar salades, sprouts, no-bean hummus, flax seed crackers, turmeric trail mix (amandelen, zonnebloempitten en pompoenpitten met zout, kurkuma en curry) en druiven en mandarijnen en een "deliciosisima" torta de fresas als dessert... hadden onze gasten zin in MEER. Ze wouden graag weten hoe je een life-food soep maakte. want dat is natuurlijk wat moeilijk om voor te stellen voor Ecuatorianen, die traditioneel, buiten de ceviche, enkel warme groentesoepen kennen... dus hebben we onze vitamix aan het werk gezet, en de gasten zelf ook, en hebben we op een mum van tijd een gazpacho tevoorschijn getoverd. vond iedreen heel lekker. en toen wouden ze NOG... en toen hebben we amandelmelk gemaakt. ik moet zelf zeggen dat deze mij zelden zo goed heeft gesmaakt als nu. dus ik deel ook met jullie heel graag het simpele receptje:

voor 1,5 C amandelmelk:

1/2 C amandelen (nacht laten weken in water)
1 1/2 C water
1/3 vanilleboon
snuifje zout

> laten blenden, afhankelijk van hoeveel gusto je blender heeft, tot twee minuten, tot alles verpulverd en opgelost tot fluweelzacht wit drankje
> zeven, amandelpulp kan je apart houden voor later te gebruiken in een cracker ofzo



wat betreft mijn Phase 1: officieel in Day 12.
Echter...
Vrijdagavond om werkweek af te sluiten in het lekker Libanees restaurant "Baalbek" gaan eten. Voor mijzelf tabouli besteld en gamush (of was het damush?), respectievelijk bestaande uit komkommers, tomaat, peterselie, infinitesimale graankorreltjes, citroensap en sla aangemaakt met look en olijfolie. Maar voor de anderen: humus, baba ganush (de niet te weerstane geroosterde auberginepuree), het typische ronde pita-brood, vers uit oven, een egyptische bonen-puree, yoghurt met komkommertjes en wat falafeltjes... en dan twee libanese dessertjes, eentje met dadelpuree vanbinnen, de andere op basis van pistacchio en honingdraad.
Met veel smaak dus ook wat van die andere hapjes gegeten, wat dacht je? ;-)
Bedenk mij dat voor mij de hoofdreden om rauw te gaan het verrassend verfijnd culinaire aspect was.
ik ben nog altijd diezelfde genieter, die graag nieuwe smaken, en verschillende variaties van favoriete recepten uitprobeer... maar die overtuigd is geraakt door de vele gezondheidsvoordelen en planetaire voordelen en bovenal de "common sense" (ook al klinkt dat waarschijnlijk heel gek voor mensen op een 'normaal' westers dieet, op basis van dierlijke proteinen, en misschien zelfs ook voor veel vegetariërs) van een life-food dieet. in een volgende bijdrage wil ik het graag uitgebreider hebben over het "common sense" aspect.
dus ja, ietsje afgeweken van mijn missie en doel van tot pasen (oops) op het Phase 1 programma te blijven van M.D. Gabriel Cousens. en vandaag met een stuk aardbeitaart, en wat druivenpitten (ongelooflijke bron van anti-oxydanten, oa. pycnogenol) met soms de druiven er nog aan, ook niet echt "consequent" geweest. Maar goed: totaal: ik voel me fantastisch!
het was een heel mooie dag, het deel-element is echt wel heel belangrijk metk ik nu. kunnen delen met anderen. een van de gouden tips van Victoria Boutenko (12 Steps to Raw Foods - How to End your Dependency on Cooked Food)voor iedereen die zelf wil beginnen met life-food: sluit je aan bij een plaatselijke raw pot luck, en als die er niet is: begin er zelf een!



Een van de gasten had bij al de gerechten die we serveerden, inclusief de glaasjes gazpacho en de almond drink zo de prijzen al in haar hoofd (resp. 5 USD en 2 USD), de prijzen die ze ervoor ging vragen in haar Life-food restaurant hier in Quito! Zou in elk geval meer dan fantastisch zijn als dat er zou komen! Ze leek heel overtuigd en zei dat ze als een van vele vrouwen, rond de veertig, vijftig, op zoek was naar net dat soort eten... en dat mensen bereid waren daarvoor te betalen! Ze zei dat iedereen hier eens die leeftijd bereikt wel ziek is aant een oft ander.

Met deze tweede editie van de "plato suerte" (geluksmenu, letterlijk vertaald, en toespeling op "plato fuerte", hoofdmaaltijd) hebben we denk ik in elk geval een paar trouwe participanten geschaard. of gescharreld. 't is eigenlijk nog altijd niet ons echte "doelpubliek", maar gewoon mensen die we kennen en waarvan we denken dat ze ervoor openstaan en dat ze er iets aan zouden kunnen hebben. tegen volgende keer proberen op wat meer strategische punten wat informatie achter te laten...
zo, that was it!

dikke kussen en tot de volgende!!

sarita cruditariana